سندرم پای بی قرار چیست؟

متاسفانه؛ فرد مبتلا به سندرم پاهای بی قرار ، اصولا پس از خواب ، پاهایش دچار گرفتگی و ناراحتی می شود . بطوریکه  از آنجایی که این می تواند منجر به بی خوابی نیز شود ، یک اختلال خواب ناخوشایند نیز محسوب می شود .

 غالبا ،سندرم پاهای بی قرار (RLS) ممکن است به دلیل مشکلات روحی یا جسمی اتفاق بیفتد ، یا ممکن است اثر استفاده از برخی داروها باشد . همچنین این بیماری به عنوان بیماری ویلیس ، اکبوم شناخته می شود . برای اطلاع بیشتر ازاین نوع بیماری ، با ما همراه باشید . 

حقایق موثر سندرم پای بی قرار:

غالبا سندرم پاهای بی قرار بسته به فراوانی و شدت علائم ، میزان تسکین علائم با حرکت در اطراف و میزان آشفتگی ممکن است در طبقه بندی خفیف یا شدید قرار گیرد . این بیماری ممکن است در 1 تا 10 نفر در برخی از زمان در طول عمر خود تاثیر بگذارد . اکثریت قریب به اتفاق موارد RLS با گذشت زمان یا یک بار تغییر ساده در سبک زندگی به خودی خود برطرف می شوند.

 در حقیقت ، RLS به صورت اولیه یا ثانویه طبقه بندی می شود . معمولا بسیاری از افراد می توانند مسائل را در خانه نیز درمان کنند .

 بطور قطعی ، این وضعیت به دلیل ترکیبی از عوامل روحی و جسمی ایجاد می شود و بهتر است بدانید که زنان بیشتر در طول بارداری مبتلا به RLS می شوند .

 علائم و نشانه های قطعی سندرم پاهای بی قرار

مسلما RLS به عنوان یک اختلال خواب طبقه بندی می شود . علائم آن ممکن است هنگامی رخ دهد که فرد در یک فضای محدود مانند صندلی هواپیما یا سینما بیدار باشد .

بطور کلی ، میتوان گفت ، از آنجایی که RLS منجر به مشکل خوابیدن و خواب ماندن می شود ، ممکن است فرد در طول روز خسته باشد .  این می تواند در یادگیری ، کار ، تمرکز و وظایف و فعالیت های معمول نیز تأثیر بگذارد . در نتیجه کمبود خواب ، می تواند منجر به تغییرات خلقی ، تحریک پذیری ، افسردگی ، تضعیف سیستم ایمنی بدن و سایر مشکلات جسمی و سلامتی شود .

این حس شبیه چه چیزی است؟

دقت داشته باشید که  فرد مبتلا به RLS در پاها و گاهی بازوها احساس عجیب و ناخوشایندی دارد و تمایل زیادی به حرکت دادن آنها دارد .

 اغلب اشخاص این احساسات را چنین توصیف کرده اند:

• خارش
• کشیدن
• دردناک
• سوزش
• خزیدن
• خزنده
• مور مور
• مشابه شوک های الکتریکی

در نهایت ؛تنها راه تسکین ناراحتی حرکت دادن پاها است . معمولاً احساسات در زمان استراحت یا بی تحرکی فرد اتفاق می افتد و نه فقط در طول شب .

در حالت کلی ، علائم اغلب در عصر و شب بدتر می شود و ممکن است صبح برای مدت کوتاهی تسکین یابد .

سندرم پاهای بی قرار چه مدت ادامه خواهد داشت؟

غالبا نشانه های RLS اولیه یا ایدیوپاتیک به طور معمول با گذشت زمان بدتر می شود ، اما برای برخی از افراد ، هفته ها یا ماه ها ممکن است بدون هیچ علائمی سپری شوند . قائدتا اگر RLS ناشی از یک بیماری ، بیماری ، بارداری یا دارو باشد ، ممکن است به محض از بین رفتن ماشه ، از بین برود .

بارداری

در حقیقت ، RLS می تواند برای زنان در دوران بارداری مشکل ایجاد کند . زنانی که قبلاً RLS داشته اند می توانند علائم را در دوران بارداری بدتر کنند . با این حال ، باردار شدن می تواند به تنهایی منجر به RLS شود . اصولا علائم با پیشرفت بارداری بدتر می شوند و به ویژه در سه ماهه سوم بارداری بیشتر می شوند . در نتیجه ، علت افزایش میزان RLS در دوران بارداری ناشناخته است ، اما عوامل زیر می تواند در این امر دخیل باشند :

• کمبود خواب در نتیجه تغییرات در بدن و ناراحتی
• تغییرات در هورمون ها
• افزایش حساسیت حواس
• مقادیر کم مواد معدنی یا ویتامین ها مانند آهن و فولات

این وضعیت در دوران بارداری تحقیق گسترده ای نشده است .

با این وجود ، برخی از درمان های دارویی که در خارج از بارداری استفاده می شود ، مانند روتیگوتین و گاباپنتین ، برای استفاده ایمن در زنان باردار ارزیابی نشده است. بدین ترتیب ، لازم است بدانید که درمان های رفتاری ، مانند ورزش خفیف و الگوی خواب سالم ، اغلب به عنوان یک روش خط اول برای زنان در دوران بارداری توصیه می شود . همچنین اگرسطح آهن کم باشد و تصور شود علت RLS است ، تجویز مکمل های خوراکی آهن در دوران بارداری بی خطر است . لذا در موارد شدید ، غلظت های بالاتر ممکن است از طریق قطره به صورت وریدی (IV) تجویز شود. همچنین اگر علت دیگری مشکوک باشد که ممکن است به دارو احتیاج داشته باشد و درمان های فوق تأثیر مطلوبی نداشته باشند ، داروها باید در کمترین دوز ممکن برای کاهش خطر تجویز شوند.

درمان سندرم پاهای بی قرار

به یاد داشته باشید که حمام های گرم یک درمان خانگی ساده است که می تواند به تسکین علائم نیز کمک کند . در واقع  اگر فردی نتواند علائم RLS را به تنهایی مدیریت کند ، ممکن است برای او داروهایی تجویز شود .

داروها

مسلما این دارو به فرد بستگی دارد اما ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• آهن: مکمل آهن ممکن است به افرادی که سطح آهن کمی دارند کمک کند. این ، به نوبه خود ، می تواند به بهبود علائم کمک کند.

• آگونیست های آلفا 2: این موارد ممکن است در موارد RLS اولیه کمک کنند ، اما بر حرکت دوره ای اندام در هنگام خواب تأثیری نخواهند داشت.

• مسکن ها: ایبوپروفن ، داروی ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAID) ممکن است به علائم خفیف کمک کند.

• داروهای ضد تشنج: این داروها درد ، اسپاسم عضلات ، نوروپاتی و علائم روز را درمان می کنند. نورونتین یا گاباپنتین یک داروی ضد تشنج محبوب است.

• بنزودیازپین ها: این داروها داروهای آرام بخشی هستند که به افراد با علائم مداوم و خفیف کمک می کنند تا از طریق اثرات RLS بخوابند. رستوریل یا تمازپام ، زاناکس یا آلپرازولام و کلونوپین یا کلونازپام ، نمونه هایی از این موارد هستند.

• عوامل دوپامینرژیک: این داروها سطح دوپامین ، انتقال دهنده عصبی را در مغز افزایش می دهند. آنها می توانند احساسات ناخوشایند پای مرتبط با RLS را درمان کنند. لوودوپا و کاربیدوپا از عوامل معمول دوپامینرژیک هستند.

• آگونیست های دوپامین: اینها همچنین سطح دوپامین مغز را بالا می برند و احساسات ناخوشایند پا را درمان می کنند. ممکن است در بیماران مسن عوارض جانبی ایجاد کنند ، اگرچه برخی از آنها عوارض جانبی بیشتری را با لوودوپا گزارش می کنند.