در واقع در ابتدای این امر قصد داریم شما را با انواع ریزش مو در آقایان و خانم ها آشنا کنیم و آنها را با هم مقایسه کنیم . سپس به روش های جلوگیری از ریزش مو ( و در نهایت درمان ریزش مو اشاره نماییم.

 

تعریف طاسی :

لازم است بدانید که طاسی به وضعیت نداشتن مو یا از دست دادن آن در نواحی‌ ای که مو در آن قسمت اغلب رشد می‌کند به خصوص در سر، اطلاق می‌ شود.

 

تعریف کچلی :

 دقت نمایید که نوعی عفونت پوست و ریزش موی سر و یا بقیه نواحی ناشی از عامل قارچی است.

 

حقیقتا آلوپاسی یا آلوپسی آندروژنیک مردانه یا طاسی مردانه ریزش موی تیپ مردانه را نمی‌توان یک بیماری محسوب نمود. دقت داشته باشید که این وضعیت به طور معمول در مردانی که از نظر ژنتیکی مستعد این وضعیت هستند رخ میدهد .

در واقع نوعی فیدبک فیزیولوژیک بدن آنها به آندروژن‌ها یا همان هورمون‌ اصلی  مردانه می‌باشد. در حالت کلی ، موهای ناحیه سر در انسان با این وجود رشد غیر وابسته به هورمون جنسی مردانه یا به عنوان مثال آندروژن ها دارند، اما لازم است بدانید که دارای گیرندهٔ خاص هورمون های جنسی به شمار می آیند .

 به همین دلیل این هورمون ها می‌توانند بر ریزش موها مؤثر باشند. در مردان بخش‌های فرونتوتمپورال یعنی نواحی جلو و اطراف و مرکز سر دارای گیرنده هورمونی هستند . اما در زنان تمام موهای ناحیه سر دارای گیرنده آندروژنی می‌باشند. به همین دلیل در مردان اول ناحیه جلوی سر کاهش مو داریم و  سپس ناحیه مرکزی و سپس این دو ناحیه به هم می‌رسند.

بنابراین برای جلوگیری از ریزش مو  ، الوپسی مردانه از آنتی آندروژن (مانند فیناستراید)، ماینوکسیدیل موضعی و روش های جراحی کاشت مو می‌توان سود برد. بهترین گزینه برای جلوگیری از ریزش مو در مردان  با مینوکسیدیل با سن کمتر از ۳۰ سال میباشند که کمتر از ۵ سال است دچار ریزش موها شده‌اند.

  

 

در اصل الوپسی اندروژنیک زنانه یا طاسی زنانه را گاهی آلوپسی اندروژنیک آدرنال زنانه هم به شمار می آورند .

چرا که در برخی از این زنان سطح سرمی دهیدرواپی آندروسترون سولفات ( DHEAS) که نوعی ادروژن غده فوق کلیه (آدرنال) است، بالا می‌باشد. در این زنان نوع مشخصی از آلوپسی مرکزی اسکالپ بدون فرورفتگی فرونتوتمپورال پدید می‌آید . بدین ترتیب ، دقت شود که در سایر زنان کاهش مو در تمام سر بطور یکسان پدید می‌آید . همچنین زنان نیز مانند مردان دچار طاسی سر نمی‌شوند.

 

ریزش سکه ای یا طاسی منطقه ای

به طور کلی ، آلوپسی آره آتا یا طاسی منطقه‌ای بیماری است که با آغاز سریع ریزش مو در یک منطقه کاملاً مشخص و معمولاً مدور تشخیص داده می‌شود.

 بیشتر بیماران زیر ۶۰ سال سن دارند و هیچ یافته دیگری به همراه ندارند. علت این بیماری می‌تواند اختلالات سیستم ایمنی مانند کم خونی ایمنی، التهاب تیروئید، دیابت و… باشد. مبتلایان به طاسی منطقه‌ای در یک کمتر از نیمی موارد خودبخود بهبود می‌یابند و نیازی به درمان ندارند . ولی در موارد شدید می‌توان از داروهای کورتون (موضعی یا تزریق داخل جلدی)، ماینوکسیدیل، پووا تراپی و  روغن های آرگان نیز استفاده کرد.

سکورتون موضعی مانند تریامسینولون را نباید به مقدار زیاد استفاده کرد چون کاهش بافت پوست و آتروفی آنرا به دنبال دارد . اگر مناطق شامل شده در این بیماری زیاد باشند، یا درگیری منتشر شده باشد، یا مژه‌ها و ابروها نیز درگیر باشند. همچنین اگر با حساسیت همراه باشد و… وخامت این بیماری بیشتر خواهد داشت. در این صورت حتما می بایست به پزشک مراجعه شود .

 

ریزش موی سر به طور کامل ( آلوپاسی توتالیست )

در حالت معمول ، طاسی سرتاسری ( ریزش مو بطور کامل )  یا آلوپسی یونیورسالیس به ریزش تمام موی بدن اطلاق می‌شود، که بسیار نادر است.

 

این نکته را در نظر داشته باشید که ریزش مو می تواند در اشکال مختلفی بسته به علت آن خود را بروز نماید . این علائم ها می توانند ناگهانی ظاهر شده و یا آرام آرام خود را نشان دهند. در همین راستا، بعضی از انواع ریزش مو موقتی بوده و بعضی دیگر دائمی می باشند.

 

علائم و نشانه های ریزش مو می تواند شامل:

 

• سست شدن و ریخته شدن تدریجی بالای سر :

این شکل از ریزش مو، معمول ترین شکل ریزش مو است و هر دو مردان و زنان را تحت تاثیر قرار می دهد. این شکل ریزش مو در مردان معمولا از ابتدای سر شروع شده و به سمت عقب سر می رود. زنان معمولا موهای جلوی سر خود را حفظ می کنند اما در بخشی از سرشان مو شروع به ریزش می کند.

 

• ریزش سکه ای :

لازم است بدانید که در این نوع ، بعضی افراد دچار این نوع ریزش مو شده و دایره های کوچکی (معمولا حدود ۲ سانتیمتر) در سر ایجاد می شود و پوست سر در آن نواحی معلوم می گردد . این نوع ریزش مو معمولا پوست سر را تحت تاثر قرار می دهد اما می تواند برروی سایر نقاط از جمله ریش یا ابرو نیز ظاهر شود.

بعضی اوقات پوست قبل از ریزش مو دچار خارش و یا درد می شود.

 

• از دست دادن ناگهانی مو :

صدمات و استرس های جسمی و یا روحی می تواند باعث سست شدن موها شود . در پی این ضعیف شدن زمانی که شانه می کنید و یا موی سر خود را می شوید، ناگهان مشتی از مو در دستان شما خواهد بود.

 

• ریزش موی تمام بدن :

یعضی از بیماری ها و درمان های پزشکی، از قبیل شیمی درمانی های پیاپی ، می تواند باعث ریزش موی همه بدن شما شود. معمولا موها بعد از پایان درمان شروع به رشد مجدد می کنند.

 

در واقع اکثر افراد به صورت طبیعی و عادی روزانه ۵۰ تا ۱۰۰ عدد از موهایشان می ریزد. اما هرچه سن افراد بیشتر شده موهای بیشتری در روز شروع به ریختن می کند. سایر علل ریختن مو شامل مشکلا هورمونی، بیماری های خاص و مصرف داروهای خاص می باشد.

 در ادامه به معرفی و توضیح بعضی از علت های ریزش مو پرداخته ایم:

 

• مشکلات هورمونی :

از قبیل سطوح غیرطبیعی آندروژن (نوعی هورمون مردانه که توسط هردو مردان و زنان ساخته می شود )

 

• ژنتیک :

غالبا یکی دیگر از عوامل ریزش مو بوده است  و باعث افزایش استعداد ریزش موی افراد و در نتیجه ابتلای افراد به دونوع ریزش موی الگوی آقایان و ریزش موی الگوی خانم ها شود .

 

• استرس، بیماری و همینطور زایمان :

این نکته مهم و اساسی را در نظر داشته باشید که استرس یکی از عوامل بسیار بزرگ ریزش موها می باشد . همه مشکلات ذکر شده از جمله استرس و  می تواند باعث ریزش مو و طاسی موقتی شود. همچنین بعضی از عفونت های قارچی هم باعث ابتلا به این مشکل می شود .

 

 

 منبع:


https://medicalnews.farsiblog.com/1399/09/17/%D8%B1%D8%B4%D8%AF-%D8%B3%D8%B1%DB%8C%D8%B9-%D9%85%D9%88/